متن اندیشه فولادوند

خمیازه های کش دار، سیگار پشت سیگار
شب گوشه ای بناچار، سیگار پشت سیگار

این روح خسته هر شب، جان کندنش غریزیست
لعنت به این خودآزار، سیگار پشت سیگار...

_برشی از شعر

تو را به آفتاب می خوانند
جماعتی
که عمرشان
به روز
قد
نداد

دنبال من نگرد قصه تمام شد

آن شب سکوت من ختم کلام شد

دنبال من نیا من خانه نیستم

با راز این سفر بیگانه نیستم

دنبال من نگرد این یک ترانه نیست

از تو بریده ام رفتن بهانه نیست



دیگر تمام شد: عالیجناب من!

طعم غلیظ عشق ماسید در دهن!...