پنجشنبه , ۱ آذر ۱۴۰۳
شبِ قدرست و شبهایِ چنین بیدار خوش باشد...
ای که منزل در دلم داری و من در جستنت .....
عشق آمد و زِ دست ببرد اختیارها......
کجا یادآوری از من؟ که از من بهتری داری......
تو صد چون من به هر جایی و هر جایی سری داری... ...
مرا ز غیر چه اندیشه؟ چون ترا دارم.......
پنهان اگر چه داری چون من هزار مونسمن جُز تو کَس ندارم پنهان و آشکارا...
پنهان اگر چه داری چون من هزار مونسمن جز تو کس ندارم پنهان و آشکارا...
پنهان اگر چه داری چون من هزار مونسمن جُز تو کَس ندارم پنهان و آشکارا.......