متن
search
menu
صفحه نخست
متن زیبا
بیو
پیامک
درباره
پشتیبانی
جستجو
جستجو
×
متن شاعرانه
زیبا متن : مرجع متن های زیبا
جملات شاعرانه
جمله شاعرانه
به زبان شاعرانه ...
به علوم ماورایی ...
به چه منطقی بگویم؟!
که برای من
خدایی ......
هرکسی روی تو را دید از این کوچه نرفت
و هم اینک سبب وسعت تهران شده ای...
سقوطم از
چشای تو
چه مرگ شاعرانه ای میشه......
دیدمت
وه چه تماشایی و
زیبا شده ای !
ماه من ،
آفت دل ،
فتنه ی جانها شده ای !
پشت ها گشته دوتا
در غمت ای سرو روان
تا تو درگلشن خوبی
گل یکتا شده ای...
من
شاهدِ نابودىِ دنیاى منم
باید بروم
دست به کارى بزنم ......
درون سینه ام دردیست خونبار
که همچون گریه می‌گیرد گلویم
غمی آشفته ، دردی گریه‌آلود
نمی‌دانم چه می‌خواهم بگویم ......
ای دوست بیا تا غمِ فردا نخوریم
وین یکدمِ عمر را غنیمت شمریم
فردا که ازین دیرِ فنا درگذریم
با هفت هزار سالگان سر بسریم...
تو بعد از کشف الکل
شاعرانه ترین کشف بشری
من از سرودن تو
مسسسسست میشوم...
درگیر تو بودم که نمازم به قضا رفت
در من غزلی درد کشید و سر زا رفت
سجاده گشودم که بخوانم غزلم را
سمتی که تویی عقربه ی قبله نما رفت...
بهشت را دوبار دیدم
یک بار در چشمانت
یک بار در لبخندت...
مرا زیستن بی تو، نامی ندارد
مگر مرگ من
زندگی نام گیرد...
آرام بگویم دوستت دارم
تو بلند بلند مرا در آغوش می کشی ؟...
تا به کی باشی و من
پی به حضورت نبرم ؟
آرزوی منی
ای کاش به گورت نبرم...
تو نیستی که ببینی چگونه با دیوار
به مهربانی یک دوست از تو می‌گویم
تو نیستی که ببینی چگونه از دیوار
جواب می شنوم...
قسمت این بود سرم بی تو به زانو برسد...
به شرط
آبرو یا جان،
قمار عشق کن با ما
که ما جز باختن،
چیزی
نمی خواهیم ازین بازی!...
خُدا میداند
شِعر برایم
مُعجزه ی اَست که نامِ تو را فریاد میزنم !
اِجابت شو مَن به تو ایمان دارم...!...
آه......
که در
فراق او
هر قدمی است
آتشی ............
غم در دل تنگ من
از آن است که نیست
یک دوست که
با او غم دل بتوان گفت ....!...
لب تر نکن اینقدر
که زجرم بدهی باز
یک مرتبه محکم
بغلم کن که بمیرم...
دلم در دست او گیر است،
خودم از دست او دلگیر
عجب دنیای بیرحمی،
دلم گیر است و دلگیرم...
خوشا سکوت؛
فنجان قهوه،
میز.
خوشا نشستن
چون مرغ دریایی
به تنهایی
که بر چوبکی بال می گشاید...
یک بار به اصرار تو عاشق شدم ای دل...
این بار اگر اصرار کنی / وای به حالت...!...
عشق یعنی می توان پروانه بود
یک نگاه ساده را دیوانه بود
عشق یعنی یک سبد یاس سپید
نسترن هایی که دستان تو چید
عشق یعنی باور رنگین کمان
پرگرفتن در میان آسمان
عشق یعنی ما شدن یعنی خروج
قله این زندگی یعنی عروج
عشق یعنی عالمی حرف و سکوت
یک دل بشکسته هنگام قنوت
عشق یعنی یک قدم آنسوی من
روحی اندر کالبدهای دو تن
عشق یعنی عهد بستن با خدا
تا نگردیم از کنار هم جدا
عشق یعنی مثل شمعی سوختن
چشم بر پروانه خود دوختن
عشق یعنی سادگی یعنی صفا
مخلص و ...
ما را به غیر یاد تو اندر ضمیر نیست...
اینقدر مرا با غم دوریت نیازار
با پای دلم راه بیا قدری و بگذار ...
این قصه سرانجام خوشی داشته باشد
شاید که به آخر برسد این غم بسیار...
بوی زلف او
حواسم را
پریشان کرد
و رفت...........
کدام خانه ؟
کدام آشیانه ؟
صد افسوس
بی تو شهر پر از آیه های تنهاییست...
دوستت دارم
همان قدر
که نمیگویم !
همان قدر
که نمیدانی !
همان قدر
که نمی آیی...
بر رهگذر بلا نهادم دل را
خاص از پی تو پای گشادم دل را
از باد مرا بوی تو آمد امروز
شکرانهٔ آن به باد دادم دل را...
دل زان بت پیمان گسلم میسوزد
برق غم او متصلم میسوزد
از داغ فراق اگر بنالم چه عجب
یاران چه کنم، وای دلم میسوزد...
گفتی سر خود گیر و ازین کوی برون رو
این رابه کسی گوی که پا داشته باشد...
چشمانت شبیه برف هزار ساله ای است
که زندگی را
از یاد زمین برده...
من تو را والاتر از تن
برتر از من دوست دارم...
عاشق
غم اسباب
چرا داشته باشد
دارد همه چیز
آن که تو را
داشته باشد...!
صائب تبریزی...
بیا
که میرود این شهر
رو به ویرانی
بیا
که صاف شود
این هوای بارانی...
ای که
نزدیکتر
از جانی و پنهان ز نگه...
هجر تو
خوشترم آید ز وصال دگران.......
دلم تنگ است
دلم می سوزد از باغی که میسوزد
نه دیداری
نه بیداری
نه دستی از سر یاری
مرا آشفته می دارد
چنین آشفته بازاری...
گر چه
خاکسترم و
مصلحتم خاموشی است
آتش
افروزم و
شرح شب هجران گویم
شب بخیر...
از جنون من و
حسٖن تو سخن بسیارست
قصهٔ ما و تو
از لیلی و مجنون کم نیست...
وحدت
عشقست این جا
نیست دو
یا تویی
یا عشق
یا اقبال عشق...
مَگَر جانی
که هَرگَه آمَدی ناگه بُرون رَفتی؟
مَگَر عُمری
که هَر گَه می رَوی دیگَر نِمیایی؟!!!!...
گمت
کردم
مانند
لبخندی
در عکس های کودکی ام...
گفٖته بودم که
به دریا نزنم دل اما
کو دلی تا که
به دریا بزنم یا نزنم...
درد؛
حرف من نیست !
درد
نام دیگر من است.
من،
چگونه خویش را صدا کنم؟......
خوبی و دلبری و
حسن حسابی دارد
بی حساب از
چه سبب اینهمه
زیبا شده ای ؟...
دور از تو چنانم
که غم غربتم امشب
حتی
به غزلهای غریبانه نگنجد....
شب بخیر...
خویی به جهان خوبتر از خوی تو نیست
دل نیست که او معتکف کوی تو نیست
موی سر چیست جمله سرهای جهان
چون مینگرم فدای یک موی تو نیست...
هر چه دارم از تو دارم
ای همه دار و ندارم
با تو آرومم و بی تو بیقرار بیقرارم...
بعد از طلب تو در سرم نیست
غیر از تو به خاطر اندرم نیست...
ادامه
