پنجشنبه , ۱ آذر ۱۴۰۳
از دست رفتدیر جنبیدی عزیز من قرار از دست رفتفرصت سرمستی و بوس و کنار از دست زخم کاری را مداوا سرسری کردن چه سودنوشداروی نیاوردی و کار از دست رفت بعد عمری جانفشانی ها به پای دوستاندر کمال نارفیقی ها قمار از دست رفت آن که فریاد انالعاشق کشید ای مهربان پیش چشم شاپرک ها روی دار از دست رفت ظاهرا باید به سرمای زمستان خو کنیمبی خبر ماندیم و فصل نوبهار از دست رفت باغبان را خشکسالی ها به تنگ آورد و گفتباغ های جلگه سیب و ا...
فردوسی در دوران تنهایی و درد بی پناهی تاریخ و فرهنگ ایران زمین، تنها و به تنهایی با شاهنامه به جنگ و ستیز و نبردی بی امان با تباهی و تبهکاری و فساد بر می خیزد.او در لحظه لحظه های تنهایی و غربت غریبانه طولانی، عزت و سرفرازی به تاراج برده ایرانیان را در واژه واژه های شاهنامه باز افرینی میکند. کاخ بلند، باشکوه، پر شوکت و بیگزندی که این شاعر بلند آوازه از نظم پیافکنده، قرنهای متمادی است که در برابر گزند باد و بوران اهریمنان تاریخ مصون مانده ...
بلندای نام ایران، وامدار شاهنامه است، خیال ایران بدون شاهنامه خیالی محال و به ترس اآوده وبیمناک است. باید به احترام ۳۰ سال رنج این اسطوره و شاعر دل خسته و خلوت گزیده برای حفظ فرهنگ و هویت و غیرت ملی ایران، همگان در برابر او و رمز و راز هایش سر تعظیم فرود آریم.زادروز نادره فرهنگ و ادب، خالق شاهنامه حکیم ابوالقاسم فردوسی گرامی باد....
واژگان ایرانی به تو مدیون اند ای حکیمای کاش می دانستی که همیشه در قلب مایی ای حکیم...