چهارشنبه , ۱۴ آذر ۱۴۰۳
جهان یادگار است و ما رفتنی به گیتی نماند بجز گفتنی به نام نکو گر بمیرم رواستمرا نام باید که تن مرگ راست...
چو ایران مباشد تن من مبادبدین بوم و بر زنده یک تن مبادفردوسی...
25 اردیبهشت ماه روز بزرگداشت فردوسی شاعر حماسه سرای ایرانی گرامی باداگر برای انجام کاری بزرگ، زمان نداری، بهتر است بی درنگ آن را به دیگران بسپاریشبی در برت گر برآسودمیسر فخر بر آسمان سودمی...
به نام خداوند جان و خردکز این برتر اندیشه بر نگذردخداوند نام و خداوند جایخداوند روزی ده رهنمایخداوند کیوان و گَردان سپهرفروزندهٔ ماه و ناهید و مهرز نام و نشان و گمان برتر استنگارندهٔ بر شده پیکر است......
همه نامداران ایران زمین گرفتند بر پهلوان آفرین...
که داند بجز ذات پروردگار که فردا چه بازی کند روزگار...
دلم بگسلد گر زمن بگسلی......
بهشت کجاست؟ ندانم، ولی یقین دانمکه جمع سبز شما کم از بهشت نباشد...
دهم جان گر از دل به من بنگریفردوسی۲۵ اردیبهشت روز بزرگداشت مروارید درخشان، حکیم، شاعر و نابغه دوران ابوالقاسم_فردوسی و پاسداشت زبان فارسی گرامی باد...
همه ساله بَخت تو پیروز بادهمه روزگارِ تو نوروز باد ......
بیا تا جهان را به بد نسپریمبه کوشش همه دست نیکی بریمنباشد همی نیک و بد پایدارهمان به که نیکی بود یادگاربیست و پنجم اردیبهشت روز بزرگداشت فردوسی گرامی باد...
حکیم ابوالقاسم فردوسی توسی (زادهٔ ۳۲۹ ه.ق، ۳۱۹ ه.خ - درگذشتهٔ پیش از ۴۱۱ ه.ق، ۳۹۷ ه.خ در توس خراسان)، سخن سرای نامی ایران و سرایندهٔ شاهنامه حماسهٔ ملی ایرانیان. او را بزرگ ترین سرایندهٔ پارسی گو دانسته اند. نام و آوازه فردوسی در همه جای جهان شناخته و ستوده شده است. بیست و پنجم اردیبهشت ،روز بزرگداشت حماسه سرای بزرگ ایران گرامی باد...
از آن پس نمیرم که من زنده امکه تخم سخن من پراگنده امهر آنکس که دارد هش و رای و دینپس از مرگ بر من کند آفرینروز بزرگداشت فردوسی و پاسداشت زبان فارسی گرامی باد...
ز یاقوت سرخست چرخ کبودنه از آب و گرد و نه از باد و دودبه چندین فروغ و به چندین چراغبیاراسته چون به نوروز باغروان اندرو گوهر دلفروزکزو روشنایی گرفتست روزز خاور برآید سوی باخترنباشد ازین یک روش راست ترایا آنکه تو آفتابی همیچه بودت که بر من نتابی همیروز بزرگداشت حکیم ابواقاسم فردوسی گرامی باد...
چنینست فرجام کار جهاننداند کسی آشکار و نهانروز بزرگداشت حکیم سخن ابوالقاسم فردوسی گرامی باد...
خرد چشم جانست چون بنگریتو بی چشم شادان جهان نسپریروز بزرگداشت فردوسی و پاسداشت زبان فارسی گرامی باد...
توانا بود هر که دانا بودز دانش دل پیر برنا بودبیست و پنجم اردیبهشت روز بزرگداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی گرامی باد...
در این خاک زرخیز ایران زمیننبودند جز مردمی پاک دینهمه دینشان مردی و داد بودوز آن کشور آزاد و آباد بودروز بزرگداشت فردوسی گرامی باد...
بهبندِ هوای تودلبسته ام......
چنانیم بی تو ؛ که ماهی به خاک......
بدارم وفای تو تا زنده ام......
بیا تا جهان را به بد نسپریمبه کوشش همه دست نیکی بریمنباشد همی نیک و بد پایدارهمان بِه که نیکی بود یادگار...
بر آمد به سنگ گران سنگ خرد/هم آن و هم این سنگ گردید خردفروغی پدید آمد از هر دو سنگ/دل سنگ گشت از فروغ آذرنگجهاندار پیش جهان آفرین/نیایش همی کرد و خواند آفرینکه اورا فروغی چنین هدیه داد/همین آتش آن گاه قبله نهادیکی جشن کرد آن‌شب و باده خورد/سده نام آن جشن فرخنده کرد...
توانا بود هر که دانا بودز دانش دل پیر برنا بود...
به نام خداوند جان و خردکزین برتر اندیشه برنگذرد...
دریغ است ایران که ویران شود کنام پلنگان و شیران شود چو ایران نباشد تن من مباد در این بوم و بر زنده یک تن مباد...
ﻋﺮﺏ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻣﺮﺍ ﺩﺷﻤﻦ ﺍﺳﺖﮐﺞ ﺍﻧﺪﯾﺶ ﻭ ﺑﺪ ﺧﻮﯼ ﻭ ﺍﻫﺮﯾﻤﻦ ﺍﺳﺖ ﭼﻮ ﺑﺨﺖ ﻋﺮﺏ ﺑﺮ ﻋﺠﻢ ﭼﯿﺮﻩ ﮔﺸﺖﻫﻤﻪ ﺭﻭﺯ ﺍﯾﺮﺍﻧﯿﺎﻥ ﺗﯿﺮﻩ ﮔﺸﺖ...
فردوسی در دوران تنهایی و درد بی پناهی تاریخ و فرهنگ ایران زمین، تنها و به تنهایی با شاهنامه به جنگ و ستیز و نبردی بی امان با تباهی و تبهکاری و فساد بر می خیزد.او در لحظه لحظه های تنهایی و غربت غریبانه طولانی، عزت و سرفرازی به تاراج برده ایرانیان را در واژه واژه های شاهنامه باز افرینی می‌کند. کاخ بلند، باشکوه، پر شوکت و بی‌گزندی که این شاعر بلند آوازه از نظم پی‌افکنده، قرن‌های متمادی است که در برابر گزند باد و بوران اهریمنان تاریخ مصون مانده ...
بلندای نام ایران، وامدار شاهنامه است، خیال ایران بدون شاهنامه خیالی محال و به ترس اآوده وبیمناک است. باید به احترام ۳۰ سال رنج این اسطوره و شاعر دل خسته و خلوت گزیده برای حفظ فرهنگ و هویت و غیرت ملی ایران، همگان در برابر او و رمز و راز هایش سر تعظیم فرود آریم.زادروز نادره فرهنگ و ادب، خالق شاهنامه حکیم ابوالقاسم فردوسی گرامی باد....
یکم بهمن ماه زادروز پارسی گوی بزرگ فردوسی است. شاهنامه او نقش خیال انگیز و شاهکار حماسه و اسطوره ای است که در تار و پود ایران زمین سخت در هم تنیده شده است. شاهنامه عشق نامه است. زاد روز حکیم ابوالقاسم فردوسی گرامی باد....
در این خاک زرخیز ایران زمیننبودند جز مردمی پاک دینهمه دینشان مردی و داد بودوز آن کشور آزاد و آباد بوداول بهمن ماه زاد روز حکیم گرانقدر ایران , حکیم ابوالقاسم فردوسی گرامی باد...
واژگان ایرانی به تو مدیون اند ای حکیمای کاش می دانستی که همیشه در قلب مایی ای حکیم...
به بند هوای تو دلبسته ام...
بدارم وفای تو تا زنده ام روان را به مهر تو آکنده ام...
