شنبه , ۸ اردیبهشت ۱۴۰۳
اگه از جهنم گذشته باشی قدر بهشت رو میدونی...درست شبیه ما سه نفر...ما از جایی شروع کردیم که به معنی واقعی، برزخ رو فهمیدیم...توی اون روزها شبیه گیاهانی بودیم که به شکل معلق توی جنگل سبز شدن...نه راهی برای رسیدن به آسمون بود نه خاکی واسه ریشه زدن...توی تمام اون روزها که حتی یادآوریش مایه ی عذاب هست ما با هم بودیم...و این با هم بودن باعث شد سبز بمونیم...ما برای هم گاهی ابر بودیم گاهی بارون..گاهی چتر بودیم گاهی یک شانه برای گریستن ...گاهی خاک شدیم گا...
هیچکس از آخرین خداحافظی با خبر نیست... با هم مهربان باشیم...
بعضی ها خودشان دلیل دوست داشتنشان میشوند آنهایی ک میگویند:باهم راه برویمباهم درستش میکنیم باهم کلا کیف دارد......
