پنجشنبه , ۱ آذر ۱۴۰۳
سلام، غریب تر از هر غریب!سلام، مزار بی چراغ، تربت بی زایر، بهشت گمشده!سلام، آتشفشان صبر، چشمان معصوم، بازوان مظلوم، زبان ستمدیده!سلام، سینه شعله ور، جگر سوخته، پیکر تیرباران شده!سلام، امام غریب من!...
در شب رحلت خاتم انبیا، محمد مصطفی (ص) فرشتگان عرش می گریند. عاشقانش با چشمانی اشک آلود، مرثیه غم می سرایند. ما نیز در شب رحلت آسمانی اش در سوگ می نشینیم....
سلام من به نبی و به حلم وصبر عجیبشسلام من به بقیع و به چهار قبر غریبشسلام من به مشهد و به امام رضای عزیزشتسلیت . . ....
خورشید به سوگ مصطفی میگرید…،مهتاب به حال مجتبى میگرید،…در مشهد دل چه کربلایى برپاست،….قومى به شهادت رضا میگرید…...
رحلت پیامبر اعظم، معراج وصال اوست با حضرت دوست. رحلت جانسوزش را به عاشقان رسالتش تسلیت می گوییم....
ختم رُسُل به سوی جنان می‌کند سفر / جان جهانیان ز جهان می‌کند سفرریزید خون ز دیده که در آخر صفر / کز پیکر وجود، روان می‌کند سفررحلت نبی رحمت تسلیت باد...
فقدان رسولان، پشت اهالی ایمان را می شکند و عشق را داغدار می کند؛ رحلت رسول اعظم اسلام تسلیت باد!...
