پنجشنبه , ۱ آذر ۱۴۰۳
کاروان دستخوش رهزن بیگانه شدستساربان، این روش قافله سالاری نیست...
باز باران...اما کو ترانه؟کو دو دست کودکانه؟کو نگاه عاشقانه؟کو سلامی بی بهانه؟دل شکسته،قد خمیده،آخر دنیا رسیده.بی کسی تنها رفیق است،دلخوشی با ما غریب استچشم در چشمان بارانهیچ کس جز او نماندهاز میان جمع یاران باز بارانباز هم دستخوش به باران.!...
