متن دل تنگم

وقتی دل تنگم در ساحل چشمانت قدم می زنم تا انعکاس غروب را در لبانت نظاره کنم. حجت اله حبیبی

بگذر از من که سخت دل تنگم  
بگذر از من که سخت دل گیرم 
نَقل من هفت جانیِ سگ هاست  
هر چه جان می کَنم نمی میرم ...
 

دل تنگم قد ماهی ای که موج بردتش به طرف ساحل و برای دریا دستو پامیزنه

دل تنگم ...
دلم تنگ است
بید مجنون چه بیرنگ است
در این اوضاع که دل
چون کوزه ی سربسته می نالد
اشک ...
در سینه ی ناباوریها محبوس می ماند
دل سنگین و دل غمگین
دل چونان نخ زنگین
غبار حزن و اندوه زمان را
می کشد بر دوش...