پنجشنبه , ۱ آذر ۱۴۰۳
در لا به لای زمان هایت می جنبم که وقتی را برای حرف زدن با تو صید کنمزمان هایی که به دنبال مشغله هایت هستی.من دقیقا در همان زمان ها، منتظر پیغامی از طرف تو هستمیا دست کم منتظر خواندن شعرهایی که برایت سرودم، هستمهر شعری را که می نویسم نهایتا ده بار می خوانم، تا از دیدگاه تو شعر را سبک سنگین کنمهرچند می دانم تو تنها با چشم هایت شعر ها را می خوانی و تمام! حتی آنقدرها هم برایت حائز اهمیت نیست که فردایش آن شعر را به یاد داشته باشی.می بی...
