پنجشنبه , ۱ آذر ۱۴۰۳
در چنین شب های بی فریاد رسروز خوش در خواب باید دید و بس...
نمی دونم چطور از یاد رفتم که یار یادم نیفتاددو صد روز هر شو از خوابش پریدمخدا می دونه روز خوش ندیدمدلم چاک چاک یار بی وفا شدخدا می دونه از یار چی کشیدم......