به روی لب رها کردم صدایم را صدا کردم تو یار بی وفایم را که تا شاید برای لحظه ای حتی ببینی عاقبت حال و هوایم را تو که از چشم غمگینم نمیخوانی بخوانی شرح این قلب جدایم را تمام سینه از هجر تو خونین است به یک نسخه بپیچانی...
در کوی عشق بازان، ما را گذر نباشد این یار بی وفا را، طعنه حذر نباشد پروانه ام پری را، سوزان ستم نباشد فرجام عاشقی را شیرین چو غم نباشد
نمی دونم چطور از یاد رفتم که یار یادم نیفتاد دو صد روز هر شو از خوابش پریدم خدا می دونه روز خوش ندیدم دلم چاک چاک یار بی وفا شد خدا می دونه از یار چی کشیدم...
