پنجشنبه , ۱ آذر ۱۴۰۳
عزت زیاد!باید از این شهر بی گلخانه رفتاز حریم دشت بی پروانه رفتمثل رودی خفته در دامان خاکاز کویر سرد این کاشانه رفتخشکسالی ها امانم را برید!باید از این باغ بی شادانه رفتپلکهایم را چه سنگین کرده اندباید از این جمع بی فرزانه رفترونق مستی نمی جوید کسیباید از این بزم بی میخانه رفتگندمم را چارپایان خورده اندباید از این خرمن بی دانه رفتهمقطاران را بگو عزت زیاد!باید از این شهرک بیگانه رفت...
در کهنسالی، انسان عاقل و فرزانه می شود و تجربه های خود را به نسل های بعد انتقال میدهد.روز سالمند مبارک...