پنجشنبه , ۱ آذر ۱۴۰۳
من عشق را وز و پیچ موهای فرفری ات یافتم و آن را لمس کردم ......
فقط یک جاست که می شود لم دادپا را دراز کردبا چای مست شدو بلند بلند خندیدبی آنکه ذره ای غم آدم را اسیر کرده باشد!می دانی کجا؟درست بر بلندای دوست داشتنت......
