و من می گویم شرم دارم بر اشرف مخلوقات بودنم و تو می خندی برمن ومن می گویم شیطان ماند عاشقانه بر معشوقش وتو باز می خندی ومن می گویم آدم و حوا نماندن بر سر عهدشان و زرق و برق باغ سیب را به ماندن در بهشت فروختند وتو...
بنگر، که این دنیا پر از آدم های متکبر است، که باید دور شوی از آنها، دوری از آنها، یعنی اینکه کماکان برای آدمی ارزشی باقی ست. شعر: نەبەز گوران برگردان: زانا کوردستانی