متن آدم و حوا

دو جهان داریم با دغدغه های عجیب
روبرو می شوند با طوفان های عجیب

تو شیرینی زندگی را می چشی به لبانت
ومن گرفتارم در ویرانی های عجیب

با دعوت ابلیس تا حوا خطا کرد
درب خروجی را خدا با قهر وا کرد!

بخشیده شد آن لغزش شیرین ولی حیف
یک سیب ای آدم ببین با ما چه ها کرد!

◽شاعر: سیامک عشقعلی

آدم : بعد از اینهمه سال فهمیدم اون اوایل در مورد حوا اشتباه میکردم. زندگی کردن بیرون از بهشت امّا با اون، خیلی بهتر از زندگی کردن تو بهشت امّا بدون اونه!
اولش فکر میکردم خیلی حرف میزنه امّا الان اگه اون صدا ساکت بشه و از زندگیم بره حسابی...

کسی چه می داند
شاید خدا ادم و حوا را بخشید
چون عشقی را دیده بود که قدرت نا فرمانی به آدم داده بود.

همه میگویند خوش به حالِ آدم و حوا...
حوا تنها زنِ دنیا بود و آدم برایش جان میداد،
آدم تنها مردِ دنیا بود و حوا فقط برای او دلبری میکرد...
اما جانم از من میشنوی،
ارزشِ عشق به این است که میانِ هزاران هزار
"حوا"ی رنگارنگ؛
تو را انتخاب کند،...

می ترسم
آنقدر دوستت بدارم
که خدا شک کند شروع
عشق واقعی از ما بوده یا آدم و حوا

‏حضرت حوا هم هر روز به آدم میگفت تو به من توجه نمیکنی، توجهت به زن های دیگه اس!

هر چی هم آدم میگفت بابا جز تو که زن دیگه ای نیس نمیفهمید!

لذت عاشقی را آدم و حوا بردند،
نه رقیبی بود،نه گذشته ای،نه حسودی و نه بدخواهی...
دو عاشق و یک جهان،
دلم می خواهد حال خوبشان را...

لب های تو همان سیب سرخ
آدم و حواست
بچشم رانده میشوم
نچشم میمیرم
اصلا مرا چه به بهشت
بگذار مرا تبعید کنند
به زمینِ آغوشت...

️️️