سکوتت کویری ست بی پایان که بادهای غریبش نقش ناگفته ها را بر رمل های زمان می نگارد و من مسافری بی قافله پا در رهگذرِ بیصدای این توفان خاموش در جستجوی بذر واژه هایی که هرگز نبالیدند.. کاش می شد پشت این دیوار، چشم شب باشم تا کشف کنم...
