متن معین معین زاده

روزگارم را هم
مثل موهایت
سیاه کرده اى…
اما چرا
روزگارم
مثل تو زیبا نشد؟

شگفتا که مرگ
تنها / حواس ها را پرت می کرد!
و آنچه که داشت ما را به آرامی می کشت
زندگی بود...

شگفتا که مرگ
تنها حواس ها پرت می کرد!
و آنچه که داشت ما را به آرامی می کشت زندگی بود...