آغوشت را باز کن برایت پاییز آورده ام! میخواهم انارهای نوبرانه اش را دانه دانه بکارم در وجودت زیر برگ ریزان نگاهش برقصانم تنت را و جامه ای بدوزم برایت از جنس باران! نترس جانم تو فقط کمی نزدیک تر شو من قول می دهم امسال غروب های بارانی و...
ای از خودت بهتر خودت با تو بهشت می شود اردیبهشت ماهِ من .
