متن عاشقانه خاص

_ می‌گویند: «آب دریا را نتوان کشید.»
_ می‌گویم: می‌توان؛ امّا، با پیمانه‌ی لبریزِ جان!
_ می‌گویند: «آب دریا را به قدر تشنگی بتوان چشید.»
_ می‌گویم: می‌توان دریا؛ دریا محبّت نوشید؛ امّا، سیراب نشد؛ زیرا، محبّت، دریایی‌ست بی‌پایان؛ که تشنه را سیراب نمی‌سازد؛ تشنه‌تر می‌سازد؛ هم از این روی...

بعضی آدم ها یکجوری هستند
نمی شود یک بار دوست اش داشت
یک بار عاشق اش شد
یک بار فقط برایش مُرد
باید مثلِ یک شعرِ عاشقانه هر روز سرود
هر روز برایش مُرد
اصلا بعضی آدم ها یکجوری هستند!

از وقتی

سوسوی ستارگانِ مهرآفرین

چشمک زدند

در تلالو چشمانت

آسمانِ احساسم

مشتریِ مِهرت گردید

چای را خیلی دوست دارم و قهوه را کمی
هردو را جلویم میگذاری
و من قهوه را انتخاب میکنم که رنگ چشمان توست
لب و لوچه فنجان چای آویزان میشود

نسرین شریفی

من ، سخت نمی گیرم..
《سخت است جهان بی تو 》

I love you, the one who didnt see you;
Maybe I saw you and I dont know if you are going to be the reason for my breath...

دوستت دارم کسی که ندیدمت؛
شاید هم دیدمت و نمیدانم قرار است بشوی دلیل نفس هایم...

یلدا یعنی بلندترین دوستت دارم
از دهان من تا کام تو
یلدا یعنی بلندای گیسوان همچو یالت
یلدا یعنی سرخی یک باغ انار بر گونه هایت

دیگر فرصتی تا طلوع باقی نمانده ، قلم سکوت کرده وکاغذ پشت کاغذ سلاخی میشود از شب گذشته از دفتر صد برگم پنج برگی بیشتر باقی نمانده تا این ساعت درحوالی پنج صبح.... بین ذهنم ودستم نمیدانم چرا از دیشب سخنی به میان نیامده در حالیکه لبم را دوختم تا...

دوستت دارم به اندازه نامه های شاملو به آیدا
به اندازه حس خواب ۵دقیقه صبح...
به اندازه حس تموم شدن امتحانات...
به اندازه اون استرسی که میبینمت میگیرم به اندازه  تک تک ضرباتی که قلبم میزنه
به اندازه بوی بارون و قشنگی رنگین کمون به اندازه تموم آهنگهایی که برات...

قدم هرجا که بگذاری بهم میریزی انجارا
تو یک جغرافیای خاص داری
زلزله خیزی:)

یادش بخیر می گفتند:

«آب» مایع حیات است.

می گویم شاید مایع «حیاط» باشد

چون علت نفس های هر روز من

عطر خوش پیراهن توست.....


علیرضانجاری(آرمان)

نه زمینی
نه اسما نی ،
سفر باتور چشم های تو
زیباست
ه
و
ا
ی
ی//




_نادر نیک نژاد

دیکتاتوری چشمانت
حکومت سکولاریسم دلم را
بر هم می زند
اسارت می ارزد
به آزادی بدون داشتنت
تازیانه نگاهت را
به جان خریده ام
قاضی محکومم کرده
به محارب
آری من کافری بی دینم
جرم تو هم کم نیست
بر هم زده ای امنیت روانم را
این زن برای تو...

دلبر ثانیه های شعرهایم
به تو که فکر می کنم
حتی دیوارها
رقصِ می کنند
شعر ها و ابیات و تمام موسیقی ها که دیگر جای خود دارند


دلنوشته ای از امیرپاشا فدائی

چشم های سبز تو مرا وا می دارد
که ساعت ها به تماشای آن ها بنشینم
بی آنکه خسته شوم
و ساعت ها محو آنها شوم
بی آنکه پلک بزنم.

وجودم، با تو سرشار از، وفا شد/
سراسر، شور و دنیای صفا شد/
میانِ جان شکفته، نوگلِ عشق/
و احساسم، به مهرت، مبتلا شد/
زهرا حکیمی بافقی،
کتاب دل گویه های بانوی احساس.
☘🌺☘

سپیدارِ سپیده، شد شکوفا
در احساسم شکفت امواجِ رویا
به چشم اندازِ زیبای نگاهت
دوباره، دوختم چشمِ دلم را

زهرا حکیمی بافقی،
کتاب دل گویه های بانوی احساس

بین ما
همه چیز تمام شده است
غیر از یک چیز
که من هنوز
دوستت دارم

تو که نمیدانی
در خیال تو پیچیدن عجب هوایی دارد...

داشتمت که زنده موندم
نداشته بودمت...
خیلی وقت بود باید بهم میگفتن:
خدا بیامرز...

خدا ” تو ” را که می آفرید
حواسش
پرت آرزو های من بود !
شدی همان آرزوی من …!

آرزو دارم در روزگار دیگری دوستت می داشتم!
روزگاری مهربانتر، شاعرانه تر، روزگاری که شمیم کتاب، شمیم یاسمن و شمیم آزادی را بیشتر حس می کرد... روزگاری که بر گل ستم نبود، بر شعر ، بر نی و بر لطافت زنان.

به تو که فکر میکنم
انگار هفده ساله ام...

می خواهم از حال و هوای، این روزهایم برایت بنویسم:
این روزها زیادی ساکت شده ام، نمیدانم چرا حرفهایم به جای گلو از چشمانم فرو میریزد!
از دلم بگویم که به اندازهٔ تمام روزهای پاییزی، گرفته است...
یا از چشمانم که به اندازهٔ تمام ابرهای بهاری، بارانی است...
قلبم انگار...