پنجشنبه , ۱ آذر ۱۴۰۳
تا چرخ، دلش قلمروِ اسرارَ ستچشمانِ فلک،به نقطه ی پرگارَ ستهرکس که از این دایره بیرون بزندسر،روی تَنش هست،ولی بر دارَ ست...
گاهی باید چوب لای چرخ روزگار گذاشت تا بایستد و یا شاید باید چرخ روزگار را پنچر کنی که اینقدر تند نرود..تا بتوانی به گرد پاهایش برسی....محدثه بخشی...
