شنبه , ۸ اردیبهشت ۱۴۰۳
صبح که شعرم بیدار میشودمیبینم بسترم سرشار از گُلِ عشق توست و عشق تو آفتاب است آنگاه کهدرونم طلوع میکنی و میبینمت...
سرشار از هیچ شده ام بی تو!پای ماندنم دیگرسخت می لرزد......
