هوای دلم ابری ست در این باران پاییزی کوچهها غرق سکوت اما قلبم با ضرباهنگ تندش سینه ام را از جا میکند غزل خداحافظی را بدون مقدمه سروده شد بغضِ آسمان شکست و باران گوشزد کرد که پاییز فصل جدایی هاست و نام خیابانش چیزی نیست بجز تنهایی
