ساعت دوازده نیمه شب بود. ظرف های باقی مانده ی شام را شستم. اتاق را جارو زدم و تمام خرده ریزهایش را شمردم تا همه چیز سرجایش باشد. کتابهایم را گردگیری کردم. روزی دوبار اینکار را میکنم. غبار اگر نوشته ها را بپوشاند کسی قدرت دیدن اسم من روی تک...
از یک مسافر به شما آدم ها: دل کسی را نشکنید. آدم ها را از اعتماد کردن پشیمان نکنید. اینگونه در حق دو نفر ظلم کرده اید: یکی آنکه قلبش را شکستید... و دیگری کسیست که بعدها عاشقش خواهد شد. بی غل و غش. و آدمی که اعتمادش را خرد...
🌔 مرا با سفرهایم بشناس! از آسمان ها و زمین زیر پایت درباره ی من بپرس! مهتاب نیمه شب را ببین و مرا به یاد بیاور! به تو خواهند گفت که من چه کسی هستم! آنها هم به کاشف بودن من اقرار خواهند کرد! آنها گاهی مرا به اشتباه بزرگسال...
