پنجشنبه , ۱ آذر ۱۴۰۳
پسر کُش بوده ای دنیا از اول،آخر قصه اشاره میکُنم:رستم مو سهرابُم... نمی گیره!نِفهمید و نمیفهمن مُنو درد مونه اینجامو خط دکترُم خالو کسی قابُم نمی گیره...
توشه ی راهببندید سریعمی رسد وقت سفرآخر قصه ماغم فراوان داردو چه بسیار اندوه........