چه می شد فقط من بودم و تو و آواز چکاوکانِ صبحگاهی که هر طلوعِ خورشید برقص در می آورند شکوفه های سیب را با نم نم بارانِ بهاری و لبخندِ بابونه های باغ که هم صحبت نسیم شده اند