متن دلتنگی عاشقانه

_خودت که می دانی...وقتی آدم خیلی دلش گرفته باشد از تماشای غروب چه لذتی می برد.

ماشادو د آسیس :

عینکت را پاک کن ، آخر گاهی اوقات
مشکل در عینکِ آدم است..!

با این همه اما دل و دلبر تویی، تو
بی سنگرم در شهر عشق، سنگر تویی، تو

دل که بگیرد ، گرفته است...
حال از سرِ اینکه تو گرفتارم نیستی ،
یا اینکه آنقدر گرفتاری داری که وقت نمیکنی گرفتارم شوی...!

پاییز باشد

باران ببارد

پنجره‌ها حکم حبس ابد می‌دهند

آن‌گاه که تو نباشی

مرا دوست بدار

چنان که

وقتی در آغوشم می گیری

جز بوسه

حرفی برای گفتن

نداشته باشی ...

دوست دارم

قشنگترین جمله دنیاست

که فقط درتو خلاصه

می شود.

آنقدر سرگرمِ دوست داشتنت
بودم
که یادم رفت
غروب جمعه اس..
که یادم رفت
دلم بگیرد!

_نیازی به شکنجه نیست ..

اعتراف می کنم

همه ی غزل هایم را

از چشمان او دزدیده ام

_کبوترهای ذهنم
فقط در حوالی بام تو اوج می گیرند
و پروانه ای
از نردبان شب بالا می رود
تا راز این پرواز را از ستاره ها بپرسد
چه کسی باور می کرد
این حجم از نور
در حروف ساده ی "دوستت دارم "
نهفته باشد..

روزها ساعت ها لحظه ها گشته اند دل سنگ
چرا نمی فهمند شده ام دلتنگ دلتنگ
برگرد بگذار فخر بفروشم به تمامشان
بشکنم هرچه هست دلتنگ و دل سنگ

چه فرقی می‌کند
تو که نباشی
همین لحظه هام هم
برای من جهنم است...

خشکیده بر لبانم
لبخند مهربانی
کز شوق خنده هایش
عمریست بی قرارم

زمان زیادی گذشت تا اینکه فهمیدم همیشه اونی که میخوای نمیشه فهمیدم هر کسی باهاته الزاماً دوستت نیست فهمیدم کسی که تو نگاه اول ازش بدت میاد یه روزی میشه صمیمی ترین دوستت و بلعکس هرکی زبونش نرمه دلش گرم نیست هرکی میخنده بدون درد و غم نیست ظاهر دلیلی...

در حسرت یک بار بغل کردن تو،
چه آسان دل ما مُرد...

از همان لحظه که از چشم تو افتاد دلم.
مرگ من بیشتر از بیش به من نزدیک شد.

نیست ما را، ز دنیا طلبی.
جز رخ دلربای او.

یه سری سیاه و سفیدا خوبن مث برف لای موهات
مث کلاویه های پیانو مث اون دوتا چشمات
مث ترکیب یه شال سفید با موهای مشکی فرفری
مث یه آلبوم عکس قدیمی که پره از عکسای بچگی
با تو رنگ دنیام چه قشنگه، سیا سفیده آره همینشه که قشنگه...

اگر تقدیرم بر ویرانی ست،

کاش تصویرت

در ترک های دلم

خاکی نشود..

هر شب،

لب برکه را می بوسد

بید مجنونی که عاشق ماه شده است..

بوی تنت در خیابان پیچید،
مرا به عقب کشاند،
به روزهایی که هنوز تو بودی،
و جهان دوباره زنده شد.

در ایستگاه مترو،
صدای خنده‌ی تو بین جمعیت پیچید،
و من بدون اینکه بفهمم، دنبال تو دویدم،
تا هرگز گم نشوی.

تو و من،
دو نقطه در جهان که با هم یک ستاره می‌شویم،
و تاریکی هم نمی‌تواند ما را جدا کند.

بوی تنت،
مثل یادآوری روزهایی که هنوز نرفته‌اند.