اروین د یالوم : من رویای عشقی را در سر می پروراندم که چیزی بیش از اشتیاقِ دو تن برای تصاحبِ یکدیگر بود من رویای عشقی را در سر دارم که در آن اشتیاقی دو جانبه برای جست و جوی حقیقتی برتر میان دو تن پدید آید شاید نباید آن...
اروین د یالوم: هیچ گل سرخی بی خار نیست. ولی خارهای بی گل فراوانند.
اروین د یالوم: میدونین چرا تا این حد در حسرت روزهای طلایی کودکی هستیم؟ نیچه: چون روزهای کودکی روزهای بی خیالی بودن، روزهای عاری از دلواپسی، روزهایی که هنوز آوار گذشته ها و خاطرات دردناک و محزون بر ما سنگینی نمیکرده اند...
اروین د یالوم : آدم هایی که ما را رنج می دهند ، خیلی اوقات رنج کشیده هایی هستند که نتوانستند از زخم های خودشان عبور کنند !
اروین د یالوم: ﺗﺎ ﻭﻗﺘﯽ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﻓﮑﺮ ﭼﺴﺒﯿﺪﻩ ﺍﯾﺪ ﮐﻪ ﺩﻟﯿﻞ ﺧﻮﺏ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻧﮑﺮﺩﻧﺘﺎﻥ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺍﺯ ﻭﺟﻮﺩﺗﺎﻥ ﺍﺳﺖ، هیچ تغییر ﻣﺜﺒﺘﯽ ﺭﺥ ﻧﻤﯽ ﺩﻫﺪ...
اروین د یالوم : نیچه به لوآندره سالومه نوشت : تو چه معشوقه ای هستی که شب ها کنار من نیستی ؟ سالومه در پاسخ گفت : تو چه فیلسوفی هستی که عشق رو معادل تخت خواب میدونی ؟! وقتی نیچه گریست اروین د یالوم
اروین د یالوم : انسان ها از رابطه به وجود می آیند در رابطه می میرند ، در رابطه آسیب می بینند و در رابطه ترمیم می شوند دروغگویی روی مبل
اروین د یالوم : به خود یادآوری کرد همه چیز در گذر است همه ی زندگی و همه ی تجربیات مثل منظره ی پنجره ی قطارِ در حال عبور می گذرد و بازگشتی در کارش نیست...
انسان ها از رابطه بوجود می آیند، در رابطه می میرند، در رابطه آسیب می بینند و در رابطه ترمیم می شوند اروین د یالوم دروغگویی روی مبل
اروین د یالوم : مهم نیست چقدر به دیگران نزدیکیم مهم این است کە هر کس باید به تنهایی با زندگی روبرو شود...
اروین د یالوم : آخرین پاداشِ مُرده این است که دیگر نمی میرد..؛ وقتی نیچه گریست
شوپنهاور: «آنچه را دشمن نباید بداند به دوست نگویید. همه روابط شخصی را همچون رمز و رازی برای خود نگه دارید، و با سایر افراد حتی دوستان صمیمی در میان نگذارید، هر موضوع بی اهمیتی که راجع به ما بدانند، با تغییر شرایط، تبدیل به نقطه ضعف ما می شود.»...
ترس ، زاده ی تاریکی نیست بلکه ترس ها همانند ستارگان همیشه هستند و این درخشندگی روز است که آن ها را محو و ناپیدا می کند ! اروین د یالوم وقتی نیچه گریست
اروین د. یالوم: بدترین مصیبت امید است، چون عذاب را طولانی می کند !
اروین د یالوم : آدم هایی که ما را رنج می دهند ، خیلی اوقات رنج کشیده هایی هستند که از زخم های خودشان نتوانستند عبور کنند
کسی نمیتواند دیگری را ناراحت کند. این تنها خودِ فرد است که قادر است آرامشِ خود را بر هم زند.
