«او هرگز نمی میرد او زنده است در وجود ما که همواره طنین صدایش در گوش مان، زمزمه نوایش برلب هایمان و مهر بی پایانش در قلب هایمان جاری خواهد بود عادل فردوسی پور مهر ۹۹»
رفتی و رفتنت آتش نهاد بر دل. تسلیت به همه ی دوستداران فخر ملی ایران یادش مانا و جاودان
مرگ ، غریبانه ترین موسیقی اش را برای زیباترین صدای تاریخ نواخت مهر آمدی و مهر هم پر کشیدی زبانم را آلوده به واژه ی تسلیت نمی کنم که این واژه هرگز باعث تسلّای دل هیچ باز مانده ای نمی شود ؛ تو رفته ای اما تا همیشه هستی چون...
چه روزها و چه لحظه هایی با صدایت و با عشقت سپری شد در هجوم غم ها و خیل شادی ها. آااای استاد،استاد،استاد چه اندوه عظیمی به دلم چنگ انداخته. روحت شاد و نامت گرامی باد
هوشنگ ابتهاج : حافظ اگر زنده بود شجریان را غرق در بوسه می کرد... حافظ بوسه بارانش کن . . او تنها یک خواننده نبود! صدای یک ملت بود.. مرغ سحر پر کشید...
