بیشتر آدمها در نوعی بی خبری همیشگی زندگی می کنند.آنها همیشه امیدوارند که چیزی اتفاق بیفتد و زندگیشان را دگرگون کند.حادثه ای،برخوردهای اتفاقی،بلیت برنده بخت آزمایی،تغییر سیاست و حکومت. آنها هرگز نمیدانند که همه چیز از خودشان آغاز می شود...
صبر چشمانم پایان نیافته است هرچند که گفتی نخواهی آمد اما همچنان در انتظار میوه صبر است آری همان که نامش معجزه هست و شاید که ناباورانه، شگفتی آفریند که هیچ کاری غیر ممکن نیست وقتی تکیه گاه امنت ، خداست
وقتی قفس شکست و در خاطر پرنده تصویر اوج نقش بست، موجی به شکل خواستن آغاز می شود پَرهای شوق در بال های تجربه بی آن که پَر شود، پرواز می شود... بر این مدار بی دید بی امید این سان که ما دست به دعا سرنهاده ایم گویی کنار...
