برایت باد را، از وزش باز می دارم و برایت خورشید را، پایین می آورم و دریای را در حیاط می گذارم و ماه را داخل پنجره زندانی می کنم، این ها حرف های قلبمه سلمبه ی شاعرهاست! تو بمان، من برایت می میرم. شعر: وریا امین ترجمه: زانا کوردستانی
