بیو حسین مرادی

دوستت دارم که می گویی به من بی اختیار
گوشهایم می شود سنگین که تکرارش کنی

ای قلب امیدی به رسیدن که نمانده

بگذار بمیرم که بمیرم که بمیرم

همدردی و هم دردی و درمان دل ما

ای هرچه بلا
هرچه جفا
هرچه شفا
تو