بیو مشق

امشب گذرد فردا دنیای دگر دارم
با یاد تو می‌خوابم سودای تو سر دارم

چه خوش شود آن دردی از عشق تو گر باشد
چه خوش شود آن درسی شب مشق تو گر باشد

تنها نشود هرکس یارش تو اگر باشی
جان را بدهد در دم دارش تو اگر باشی

ای دل از چه بیزاری با زخم که میسازی
با عشق که دم سازی تو کودک دلبازی

این مکتب عشقت بود غم ها همه مشقت بود
برخیز وقت تنگ است دیدار یار مرگ است

شده از نم نم باران دلت خیس شوی؟ دایما مشق تو آن مرد نیامد باشد؟