خوبِ من؛ دیگر دستم از آسمانت کوتاه شد حتی؛ چکاوک هم برایِ همیشه مُرد و ابرها نیز؛تا ابد خواهندگریست،بر این سوگ. شیما رحمانی
و دیگر به آسمانت نخواهیم رسید نه من و نه حتی چکاوک و ابرها نیز؛ تا همیشه، بر این سوگ خواهند گریست. شیما رحمانی
شخصی همه شب بر سر بیمار گریست چون روز شد او بمرد و بیمار بزیست