بسان هر انسانی دیگر، چه آرزوها که نداشتم! لیکن، بی سرزمینی آنقدر مرا آزار داد که همه آرزویم داشتن وطنی شد... شعر: نەبەز گوران برگردان: زانا کوردستانی
