از سربه زیریِ نگاه من از آه های گاه گاهِ من از چشم های بی گناه من باید بفهمی دوستت دارم .
بی گناه قلبم چشم نداشت اما چه داغ ها که ندید
میرود اینجا سر هر بی گناهی پای دار بار کج این روزها اغلب به منزل میرسد
اما چه کسی جرات دارد در دنیایی که هیچکس بی گناه نیست مرا محکوم کند؟
