تو گوشه دِنج هر کلامی که عطر و بوی عشق میدهی تو همان شعر باران خورده ، با نَم ذرات اَشک را می مانی که در کلام جاری شدی چه زیباست صدایت زدن، وجانم گُفتنت تو لَمس دِل اَنگیزی برای لَم دادن ،شانه های یک عصر پاییزی اَز پَس کوچه...
