گفتم که آسمان کمرش زیرِ غم، خَم است گفتی صدای گریه این ابر مبهم است گفتم هوای بارشِ باران نداشتم گفتی ببار؛ گریه تَسَلّای آدم است گفتم پرنده شوق فرود آمدن نداشت در مه فرو نشسته و تصویر، دَرهم است پرواز آخرین قدمش بود بر دِنا آغاز قصه خوب، ولی...