متن خنده ی تلخ

نسکافه می نوشی و چَشمانت
درگیر ِ یک پرونده ی تَلخست
غمگینمو چیز مهمی نیست
تنها جوابم خنده ی تلخَست

مریم حیدرزاده

سَرطان، لَخته ی خون را تن من قاب گرفت
آخرین تکّه ی من را، سَرِ قُلّاب گرفت

عَصَب از شدّت دردم دو سه باری لرزید
خنده ی تلخ مرا روی لبانم بلعید

شانه از خرمن مو سهمِ خودش را برداشت
حاصلش را سرِ گیسوی عروسکها کاشت

شاعرت را تو ببین...