جمع اضداد(شبیخون): بَسکه در اوهام خود با تو مُعلّق میشوم. عاقبت یکروز، من هم برتو مُلحَق میشوم. جمع اَضدادم من و هِی خَرق عادت میکنم. با تمام هوشیاری، گاه اَحمق میشوم. لحظه ای شیطان نفْسم را عبادت میکنم. لحظه ای هم مذهبیّ و پیرو حق میشوم. روز را با نیچه...
داروین میگه: تغییرات کوچیک وخرد به مرور زمان باعث دگرگونیای عظیم وچشمگیر میشن، فروید معتقده؛ بین انسان ومحیط اطرافش مدام تنش وجود داره، واگر چه انسان تنها موجود عاقله اما کارهاش از روی غریزه اس نه عقل. میبینی ما مقصر نیستیم، تن به تغییرات کوچیک و بزرگ میدیم، اگرچه دیونگی...
اگر ما به کاری مشغول نشویم و در گوشه ای نشسته و تنها به غم و غصه هایمان فکر کنیم،زاییده ی این ذهنیت ما به قول داروین کرم هایی خواهند بود که ذهنِ ما را میخورند و قدرت اراده و عمل را از ما میگیرند.
آقای داروین! لطفن عقربه ها را به عقب برگردانید. ما خوش حال بودیم وقتی از درختی به درختی می پریدیم با یک گلابی میان دندان هامان!
