آدمی به مرور دل می دهد، دل می ستاند؛ می شناسد و آنگونه که باید عاشق می شود. ایمان می آورد! به مرور دل داده ام؟ آری، به مرور عاشق شده ام. دل داده ام به تو. دلدادگی نیز عالمی دارد. با آنچه که دارم و داشته ام، با آنچه...
قلبم،، آشیانه ی توست همچون پرنده ای، بر شاخه شاخه های سرخِ شریانهایی از جنسِ عشق آواز دلدادگی سَر بده و در من زندگی کن به عظمتِ واژه ی سبزِ بهار ...
در اردیبهشت تا می توان دچار باید شد به یکدیگر هوایش جان می دهد براى دلدادگی...!
