متن اردیبهشت

راه می روی و
شهر
اردی بهشت می شود

وعده اردیبهشتی را به من دادی که حال
نیمه‌ای از آن گذشت و نیم دیگر می‌رود

من که دلتنگم نمی‌دانم که دلتنگم شدی؟
جان ما دریاب ، عمری را که دارد می‌دَود

اردیبهشت
با چشمانِ نرگس
از پسِ پنجره‌ها سرک می‌کشد
و بوی خاکِ باران‌خورده
دلم را می‌بَرد
تا جایی دور...
جایی که باد
موهای درختان را شانه می‌زند
و گنجشک‌ها
قصه‌ی عشق را
نجوا می‌کنند...

پر از رنگم امروز
مثل یک لبخندِ ناگهانی!

تولدت که میرسه، انگار دنیا یه‌جور دیگه لبخند میزنه !
گل‌ها قشنگ‌تر شکوفه میدن، پرنده‌ها قشنگ تر میخونن ،
و آسمون، یه جور عجیبی آبی‌تر میشه. چون تو اومدی !
تو که با بودنت، اردیبهشت رو معنی کردی.
تو که اومدی و اردیبهشت من، اردیبعشق شد.
بودنت یه اتفاق ساده...

برای [کوثر]
تا گـذشت یـک چرخـه از مــاه،خـــوش رســـید ســـالروز تــو
چون که بود ثور آن وجودت ،بحرحال،امروز شُدَش از آنِ تو

حالا که اردیبهشت
از دست زنبق‌ها افتاد
تو با قدمهایت
خواب پروانه ها را
بهم نریز
شاید در گوشه ای از این بهار
سهم من از تو
همان  برکه ی  خمار آلود باشد...

اوّلِ اردیبهشت‌ست‌و، گلستان‌و، گل
اوجِ سرسبزیِ بستان‌و، صدای بلبل

بوستان‌و، هم گلستان‌ست، بی‌حد، زیبا
همچنان آوازه‌ی سعدی و شعری شیوا

روزِ سعدیِ شهیر و، روزِ نثری؛ چون قو
«بر شما بادا مبارک»؛ بر جهانی، نیکو

                    در اردیبهشت، زمین شعر می‌نویسد با جوهر باران و باد،
موهای دشت را شانه می‌زند با دستِ شکوفه ،
اینجا زمان آهسته راه می‌رود انگار دلش نمی‌آید از کنارِ بهار بگذرد.
اردیبهشت… ماهِ دل‌نازکی‌های هوا، ماهِ آغوش‌های بدون دلیل، ماهِ قدم‌زدن‌های طولانی، بدون مقصد، فقط با خیالِ کسی...
در اردیبهشت،...

و اردیبهشت
دربهشتِ دستانِ تو
شکوفه می زند
آن هنگام که باشکوه و احساس
درآغوشم می گیری ،
در من جوانه می زنی و چون
پیچک وحشی تمامِ مرا دربر می گیری..
بیا دوباره بیا و بسان
باران های بی امان بهاری
بی آغاز وبی پایان،
تا دوباره تا همیشه،...

هفتم اردیبهشت، روز شکفتن گل ها،
روز طلوع خورشید از پسِ ابرها،
روز رنگارنگ شدنِ دنیا،
روزِ تولدِ من!

بهار در قلبم شکفته،
گل های خیال در ذهنم نقاشی می شوند،
و من در این دنیایِ رنگارنگ،
به آرزوهایم پرواز می کنم.

تولدم مبارک!

من یه اردیبهشتی ام، با قلبی به وسعت بهار،
در رگ هایم جوشان است شور زندگی بی شمار.

عاشق رنگ های زندگی، از سبزه ی نو تا آسمان کبود،
در هر نقاشی و قصه، می یابم خود را محشور و سرود.

جاده ها دعوتم می کنند به سفرهای بی پایان،...

اُردیبهشت هم آمد
آرام بیصدا
مثلِ برفِ زمستان
که باریدُ به انتظارِ
تو بودمو نیامدی.
آگرین یوسفی

به تو فکر می کنم
مثل خسته به خواب و نرگس به اردیبهشت...

به عطرآگین شدن جان به عطر بهشت

بی تو نشد که با تو شده ست اردیبهشت

ارس آرامی

چون لوندی مست پاشیده
عطر اردیبهشت
بر نیم بند جانم
بگذار بتوفد بر چاکراه تنم
هرم نفس هایت

من زاده اردیبهشتم
این نکته را اینجا نوشتم
در این جهان دادن عذابم
دادن،ولی وعده بهشتم
دل پر ز غم، لبخند تلخ
اینگونه گشته سرنوشتم

جهانگیر بازگیر

ای صدایت بهشتی ترین موسیقی همیشه!
ای نگاهت بوسه گاه کلماتم!
این دست ها
چه معصومانه می مکند گرمای عشق را از دستانت!
و چه کودکانه
در آغوشت به خواب رفته این مرد،
که طعم ملیح خنده هایت
در وسعت جهانش
به جریان انداخته ترنم خشکیده ی رود را!

حافظه...

✨✨✨
فصل بهار آمد و رنگ بهار نیست ...

اردی جهنم است زمانیکه یار نیست


متن : وحدت حضرت زاده

زاده بهارم..


زاده بهارم
پدرم اردیبهشت
مادرم همای رحمت بود
وقتی به دنیا آمدم
هزار گل خنده زدند بر آغوش مادرم
دامنش ستاره چین زمان بود
پر ز صنوبر و گل ارغوان بود
خنده بر لبان او جاری
عاشقانه مهربان بود


اردیبهشت را دوست دارم
دست در دستش
دلم را.....

دلبر ترین دلربای بهار هم رسید
ماهی که تنها یک بار در سال با بوی بهار نارنجش دل می بره از کل ماه های سال
"اردیبهشت"
اردیبهشتیای مهربون و دوس داشتنی که یجورایی خاص دل بری رو بلدن.
مث ماه تولدشون حال و هوای خوبی دارن همیشه.
رفاقت با اونا...

اردیبهشت
بویِ نمِ باران دارد.
بویِ یاس بویِِ دستانِ خدا را دارد.
بویِ بهار،بوی زنبق و شقایق دارد.
اردیبهشت
نامِ بهشت
بویِ اتاق مادرم را دارد...!!!

باتو
بهارسبزتر شد
ایستگاه بعدی

اردی بهشت

ڕەشەمە ئەلێ
زۆڵفت پەرێشان نەبێت
خاکەلێوە بەڵام،،،
دوودڵە.
...
بێ ئاواتی خەراپە
دەزانم
دەزانم
که هیچ گۆڵانێک
بۆنی زۆڵفت لێک ناکاتەوا!

▪برگردان فارسی:

حکم می دهد اسفند:
--گیسوانت در بند بماند!
فروردین اما،،،
تردید می کند.
...
نومیدی؛ چیز بدی ست...
می دانم،
می دانم
هیچ اردیبهشتی
عطر گیسوانت را...

اردیبهشت
عطر عشق می گیرد
وقتی که رایحه ی بهشت را
برایم به ارمغان بیاوری
گل ها با دیدنت می خندند
و چشم هایم
به استقبال قدم هایت می آیند
بیا که می خواهم
به جای دیوار تنهایی
یک عمر
به شانه هایت تکیه کنم


مجید رفیع زاد