تادوست داری ام تا دوست دارمت تا اشک ما به گونه ی هم می چکد زِ مهر تا هست در زمانه یکی جانِ دوستدار کی مرگ می تواند نام مرا بِروبد از یاد روزگار؟؟؟ . .
