متن رضا ناظمی

آبان دختریست با چترى از جنس باران...
که عصر هر روز...
در حصارِ برگ ریزانِ پاییز
انتظارِ آمدنِ معشوقه ى بى مهرَش را
می کِشد...

نواختن نُت موهاى تو
بهترین سمفونى آرامبخشِ
آخر شب هاى من است!



️️️