متن آبان

بشکن بشکن
باز آبان شد که گرمای تنت را حس کنم
نقش گل در انحنای دامنت را حس کنم

هر سحر از کوچه باغ شهرک دلدادگی
عطر یاس و ارغوان و سوسنت را حس کنم

در فضای آسمان سرد شب های خزان
اختران عاشق چشمک زنت را حس کنم

هیچ...

آبان است و
در خشکسالِ آفتاب و تطهیر
بخار را زمزمه می کنم
مثلِ
قطره های مانده در مرداب.

باید رها شوم !
از حَجمِ
سوالهای بی جوابِ درختان سبز
باید رها شوم !
از خَزانِ سردرگم پاییز
از نغمه های شکست خورده ی آبان
از چشم های باران زده ی اندوه
باید رها شوم !
از شِکوه های مادران سرخ ،
از برگ ریزانِ گیجِ آذر
از رُفتگران...

آبان هوایش غرق دلتنگیست!
عطر تورا در مشت خود دارد...!
فهمیده خیلیی دوستت دارم !
هی پشت هم با عشق میبارد!!

هم درهوای ابری آبان دلم گرفت
هم درسکوت سرد زمستان دلم گرفت
هرجا که عاشقی ب مراد دلش رسید
هرجاگرفت نم نم باران دلم گرفت...

مهر با رفتنت شروع شد
آبان با نبودنت طی...
برای آذر در این خانه را باز میگذارم
چمدانت را پایین پله ها بگذار
خودم برایت تا خانه می آورم • ͡•

نویسنده: کتایون آتاکیشی زاده

وعده بوسه به صد مهر در آبان دادی
هر چه جان کند تنم مهر به آبان نرسید

پاییز بر ما سرمای پر تکرار دارد

آبان مبارک بر آن آغوش که یار دارد

ارس آرامی

دریای بیکران را نگاه ...
رنگ می گیرد پناه ...
کنار هم یاران ...
ابرهای خزان باران ...
می نوازد ۵ انگشتم رازِ پرواز ...
برای آبان ماهِ رو به آغاز ...
...

"آبِ انگور بیارید که آبان ماه است"
جامِ لبریز بنوشید، خزان کوتاه است

گَرنَشُد بوس و کنار از سرِغِفلت، قِسمت
یارِ جانانه بِجویید، الانَش گاه است
...

صبح است و دلم به مهر باور دارد
آبان که گذشت دل به آذر دارد

پاییز برای من شده این تعبیر:
"فصلی که فقط خاطره در سر دارد"

با همه مهربان
با من سرجنگ داری
بدقلقلی نکن عشق جان
مگر من آبانم
تا به من میرسی مهرت تمام میشود

ازحوالی پاییز..
با نم نمِ آبان آمدی..
زمین دلباخته ات شد...
و تو باعثِ برگ ریزانی.

از حوالی پاییز
با نم نم "آبان" آمدی
زمین دلباخته ات شد
و تو باعث برگریزانی .!

پاییز با عجله رفته بود. ما فقط به جای پاهاش رسیده بودیم که ریخته بود رو زمین. نمی دونم چرا اینقدر با عجله. هنوز وسط آبان بود، ولی به هر دلیلی رفته بود. با چشمای سرخ داشتیم باسرعت و گرد وخاک کنان از آخرِ طرقبه بر می گشتیم، تو ماشینِ...

قلبم!
خانه قلبم، در این قلب پاییز
چه تاریک است
گردسوزِ دوستت دارمت
سو سو کنان خانه ی دلم را
روشنایی بود
کو !؟
شب های آبان به بلندی ست
خانه ی دلم ظلمانی
به یلدا نرسیده
فتیله ی چراغ دوستت دارمت
را کشیدی
برو بسلامت
خانه دلت آباد
هر...

آبان را با مهر تو می گذرانم
با ترانه ای روح نواز
در یک روز بارانی
همه فصل ها رهگذرند
اما تو همیشه در دلم ماندگاری

جلال چراغی (اشک)

آبان هوایش غرق دلتنگیست
عطرِ تو را در مشت خود دارد
فهمیده خیلی دوستت دارم
هی پشتِ هم با عشق میبارد ...

آبان از اول هم مُردد بود
عطر تو را جاری کند یا نه
میخواست لبریزت شوم اما
اینگونه باران گرد و رسوا.. نه

او دیده بود از اولِ...

"آبان" عروس پاییز
همان که عاشقانه هایش زیر زبان مِهر جاماند و بهانه هایش تمام ِ زردو نارنجی های عالم را کودکانه در آغوش آذر؛ شاهزاده ی رویاهایش سفیدو صورتی می شود
ارام وبی دغدغه!
وهماهنگ میشوند باهم ملودی ترین نوای بارانیشان را از حاصلخیزترین جای قلب هاشان تا تقدیم...

پاییز کهنسال ما
از مهرش گذشت
تا آخرین آبان قرن را
به آغوش بکشد

جلال چراغی (اشک)

با همه نیک و بدم اما منم آبانی ام
گرچه سردم درنظر سرشار ازمهربانی ام
چون گذشتم من زمهرو آه آذر مانده است
مهروآذر رابگویید من همان آبانی ام

قالیچه و ایوان قشنگی دارم

موسیقی باران قشنگی دارم

پاییز و هوای خش خش خوشبختی

من با تو چه آبان قشنگی دارم

من آبان ام
مغرور و دلفریب
زودرنج و مهربان
شعری شبیه برگ خزان دلتنگ
چون مخمل بهار قشنگ!

فصل نارنجی عجب دل می برد بار دگر
ناز نازک می خرامد می رود سوی خزر

این هوا حال مرا حالی به حالی میکند
مهر می ورزم به آبان تا کنم ازدی گذر

نوجوانی و جوانی رفت ماندم نیمه راه
تک درخت عمر من افسوس مانده بی ثمر

بید خانه...