پنجشنبه , ۱ آذر ۱۴۰۳
بعضی رفیقامونم انگار خونه زندگی ندارنچون تو قلبِ مونند...
میگن کسی کهدوستای زیادی داره همیشه آخرش تنهاستاما اونی که یه دونه رفیق فابریک دارههیچوقت تنها نیست!...
رو خرابه ترین خرابه های این دنیای خراب شده با خط خرابم نوشتمخرابتم رفیق.......
گُفتم : رِفیقیم؟ گُفتے : آرِه گُفتم : یِڪ سال؟ گُفتے : نَه گُفتم : تا آخَرِ عُمر؟ گُفتے : نَه گُفتم : تا قیامَت؟ گُفتے : نَه گُفتم : پَس تا کِی؟ گُفتے : رِفاقَتِ ما تا نَدارِهسلامتے همہ رفقا...
در هوای یاد تو نام رفیق بر تو کم استتو چنان خوبی ک دل از دوریت در ماتم استمن همیشه جای دوست ، تو را برادر خوانمتتو بیش از یک رفیقی من برادر دانمت...
به سلامتی اون قاضی که وقتی مجرم رفیقش بود حکم نداد استعفا داد !...
