نه آوازم نه فریادم نه اشکم می شود تسکین جهان تنگ است بر شعرم که با زخمت شود سنگین تو آغاز تقدیری که مرگ در آن اثر دارد و من در قعر اندوهی که از پایان خبر دارد به پایت بود اگر شعری به پایت ریختم جان را تو اما...
