متن زفاف

رُژ می شود مُشتی بر لب هات وُ
به همبستریِ خیابان می اُفتی
تنِ تو وُ آغوشِ آسفالت وُ
خونِ زفاف...

شعر : حادیسام درویشی

من ترانه انجیر را می‌خوانم
که عشقهای زیبایش نهفته است
و گل افشانی اش در برگ‌ها پنهان

انجیر اتاق دربسته‌است که در آن زفافها صورت می‌پذیرد
و هیچ عطری آنها را در بیرون بازگو نمی کند