آنجاکه فرش کلبه ی مسکین حصیر بود برسفره تکه نانی و اندک پنیر بود بیگانه برد ازوطنش تحفه پرنیان اینجا کسی نه حامی مرد فقیربود
فقیر از برخی نعمت ها، ولی خسیس از همه ی نعمت ها ی دنیا محروم است