چهارشنبه , ۱۴ آذر ۱۴۰۳
مرا به واژه ها فروختی..دیگر نوشته هایت بوی معرفت نمیدهندلب هایت شهادت دادندکه مجرمی...و بوسه ها وخاومت آلزایمرِ عشق راتایید کردند...تو میدانستیجسمی که خیانت دیده مبتلا به زوال روح است...چگونه مرا بهعاشقانه های واهی فروختی!؟خورشیدم را کشتی دریچه های نور و امیدم را ربودی! و در عوض برایم شعر سرودی!!!و ندانستی که شعرهایت مشمول ذمه ی مردمک های رقصاندر صلبیه های ارگاسم نواز است..و ندانستی زنی که در باغ اناره...
